هنگامه ویسی زاده

قابلیت مقایسه یکی از ویژگی های کیفی کلیدی اطلاعات حسابداری است که مقایسه صورت های مالی را تسهیل می کند. قابلیت مقایسه در بازار سرمایه و بدهی برای سرمایه گذاران و اعتباردهندگان بسیار حایز اهمیت است؛ زیرا تصمیم های سرمایه گذاری و وام دهی بر ارزیابی فرصت ها یا پروژه های جایگزین مبتنی است و بدون وجود این اطلاعات قابل مقایسه نمی توان اقدام به اتخاذ تصمیم بهینه کرد. با توجه به اهمیت موضوع، در این پژوهش به بررسی تاثیر قابلیت مقایسه صورت های مالی بر ساختار بدهی ها با تاکید بر نقش بیش اعتمادی مدیران در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1392 تا 1398 با استفاده از اطلاعات 144 شرکت با استفاده از روش رگرسیونی حداقل مربعات تعمیم یافته و گشتاورهای تعمیم یافته پرداخته شده است. روش پژوهش از نوع کاربردی، توصیفی و با رویکرد قیاسی-استقرایی می باشد. برای اندازه گیری قابلیت مقایسه صورت های مالی از الگوی دی فرانکو و همکاران (2011) و به پیروی از پژوهش احمد و دوئلمن (2013) برای اندازه گیری بیش اعتمادی مدیران از بیش سرمایه گذاری استفاده شده است. نتایج پژوهش با استفاده از هر دو روش نشان داد که قابلیت مقایسه صورت های مالی باعث کاهش ساختار بدهی ها شده و بیش اعتمادی مدیران منجر به افزایش ساختار بدهی ها می گردد. همچنین بیش اعتمادی مدیران رابطه منفی بین قابلیت مقایسه صورت های مالی و سررسید بدهی ها را تشدید کرده و منجر به افزایش آن می شود.