مائده ابراهیمی زاهد

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای روحیه تدریس گری معلمان در رابطه بین مهارت های سرپرستی مدیران با کیفیت تدریس معلمان انجام شد. روش این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه 512 نفر از مدیران و معلمان شهرستان هوراند در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که از این تعداد 124 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد کیفیت تدریس سراج (2002) با ضریب پایایی (93/0)، پرسشنامه روحیه معلمان میرکمالی (1377) با ضریب پایایی (94/0) و پرسشنامه مهارت های مدیریتی مدیران مدل کاتز (1974) با ضریب پایایی (97/0) استفاده شد که روایی آنها توسط صاحب نظران دانشگاهی و پایایی آنها نیز از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی با کمک نرم افزار Spss26 و Amos24 استفاده شد. یافته های کمّی حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین مهارت های سرپرستی مدیران و مولفه های آن با کیفیت تدریس معلمان (004/0p=) و روحیه تدریس گری معلمان (001/0p=) وجود دارد. همچنین مهارت های سرپرستی و روحیه تدریس گری توانسته است 29% از واریانس کیفیت تدریس و متغیر مهارت های سرپرستی مدیران 33% از روحیه تدریس گری را تبیین نمایند. در نهایت نقش واسطه ای روحیه تدریس گری معلمان در رابطه بین مهارت های سرپرستی مدیران با کیفیت تدریس معلمان مورد تأیید قرار گرفت. با توجه به یافته ها می توان گفت مدیران به همراه دانش و مهارت های آنان نقش بسزایی در کیفیت تدریس و روحیه تدریس گری معلمان دارد که باید به آنها توجه ویژه ای داشت.