نرگس زارعی بیدسکان

اختلال اضطراب اجتماعی یکی از مشکلات روان شناختی در دوره های رشدی از کودکی تا بزرگ سالی است. ازاین رو، شناسایی عوامل مؤثر بر آن حائز اهمیت است. لذا، این پژوهش باهدف بررسی رابطه سبک های دل بستگی و اضطراب اجتماعی با تنظیم هیجان انجام شد. روش طرح پژوهش توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد شهر تهران بود. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 200 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات و داده ها از پرسشنامه های هراس اجتماعی (SPIN)(کانور و همکاران، 2000)، پرسشنامه سبک های دل بستگی (هازن و شیور، 1987) و پرسشنامه تنظیم (شناختی) هیجان (CERQ)(گرنفسکی و کرایج، 2006) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین سبک های دل بستگی و اختلال اضطراب اجتماعی با تنظیم هیجان دانشجویان شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد. سبک های دل بستگی، با مؤلفه های ملامت خویش، پذیرش و تمرکز مثبت بر برنامه ریزی رابطه مثبت معنادار در سطح 0/01 و با تمرکز مجدد مثبت، فاجعه سازی و ملامت دیگران در سطح 0/05 دارد. اضطراب اجتماعی با سبک دل بستگی ایمن رابطه منفی معنادار در سطح 0/01 و با سبک دل بستگی اجتنابی و دوسوگرا رابطه مثبت معنادار در سطح 0/01 دارد.