وحید خیاط

بانکها یکی از نهادهایی هستند که بعور بالقوه در اقتصاد کشور تاثیرگذار هستند. این نهادها از طرق مختلف برای ساختارهای مالی، مفید می باشند و مدیران آنها همواره به دنبال دستیابی به راه هایی هستند که بهبود عملکرد آنها را فراهم نماید. به طور معمول مدیران به دنبال سطح بهینه ای از موجودی های نقدی هستند که با توجه به مزایا و معایب نگهداشت وجه نقد، از بروز آسیب های عمده به واحد تجاری و از دست دادن فرصت ها جلوگیری نموده، حداکثر ارزش آفرینی ممکن را از سطح موجودی نقدی بهینه کسب نماید. در واقع مدیران برای میزان نقدینگی انتهای یک دوره زمانی برنامه ریزی و در جهت رسیدن به آن تلاش می کنند. یک از نسبت های بسیا پر اهمیت در بانکها نسبت اهرم مالی بوده که همواره در طی سالیان متمادی مورد توجه محققین بسیار زیادی بوده است. از این رو هدف این تحقیق بررسی این موضوع است که آیا تامین مالی و اهرم مالی بانک تاثیر معناداری دارد یا نه؟ جامعه آماری بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1390 تا 1399 و با استفاده از اطلاعات 19 بانک و روش رگرسیون خطی چند متغیره به آزمون فرضیه پرداخته شد. با توجه به نتایج آزمون فرضیه تحقیق، متغیر تامین مالی با توجه به اینکه سطح معناداری آن کمتر از 5 درصد است، که نشاندهنده رابطه معنادار با اهرم مالی بانک است. یعنی به عبارتی تامین مالی بر اهرم مالی بانک تأثیر معناداری دارد.