جعفر جعفری توبه

ارتقاء واقعی و عمیق علمی کشور، آرمان بزرگی است که جز با برنامه ریزی دقیق و هماهنگ محقق نخواهد شد. نیل به این آرمان و تحقق مرجعیت علمی دانشگاه ها نیازمند ترسیم صحیح مسیر و شناسایی مؤلفه های اساسی مرجعیت علمی دانشگاه ها هست. هدف از پژوهش حاضر شناسایی مؤلفه های مؤثر بر مرجعیت علمی دانشگاه امام صادق(ع) به عنوان یکی از نهادهای علمی دارای فلسفه وجودی تولید علم دینی است، که با ساختاردهی به مؤلفه های شناسایی شده درصدد طراحی مدل مفهومی مرجعیت علمی برای دانشگاه ها هست. در این مقاله با مرور ادبیات و مبانی نظری مرجعیت علمی و همچنین با بررسی اسناد بالادستی دانشگاه امام صادق(ع) از قبیل راهبردهای 12 گانه مقام معظم رهبری، سند چشم انداز و بیانیه مأموریت دانشگاه، سند اهداف کلان دانشگاه، سند نظام جامع تربیتی و برنامه ریزی درسی دانشگاه امام صادق(ع)، مؤلفه های مؤثر بر مرجعیت علمی دانشگاه امام صادق(ع) احصا گردید. در ادامه به منظور ساختاردهی به این مؤلفه ها و تفسیر و تبیین روابط بین آنها با استفاده از روش مدل سازی ساختاری تفسیری و با دریافت نظرات 12 نفر خبره، داده های موردنظر شامل اظهارنظر ایشان در خصوص مؤلفه ها و روابط بین آنها جمع آوری گردید. در ادامه مبتنی بر روش مدل سازی ساختاری تفسیری روابط علی معلولی بین مؤلفه ها شناسایی و مدل سلسله مراتبی مربوطه استخراج گردید و همچنین با اجرای تحلیل MICMAC مؤلفه ها در دسته های چهارگانه از حیث تأثیرگذاری و تأثیرپذیری تقسیم بندی شدند. خروجی حاصل از مدل و نتایج تجزیه وتحلیل داده ها حاکی از استقلال و زیربنایی بودن مؤلفه مأموریت گرایی دانشگاه است که در دانشگاه امام صادق(ع) این مؤلفه از وجوه ممیزه اصلی دانشگاه است. سایر مؤلفه ها و روابط بین آنها نیز در بخش ها و لایه های سطح بندی شده ی مدل ارائه شده قرارگرفته اند که می تواند در مسیر مرجعیت علمی دانشگاه موردتوجه قرار گیرد.