طاهره محمدی میرزایی

هدف از تحقیق حاضر، تعیین رابطه ی متغییرهای زیست حرکتی با ویژگی های آنتروپومتری دانش آموزان 8 تا 12سال دلفان بود. نمونه آماری شامل 44 دانش آموزان پسر غیر ورزشکار پایه سوم تا پنجم مدارس ابتدایی شهر دلفان بود. شاخص های آنتروپومتریک (وزن، قد، دورکمر، دورلگن، دورساق، دور بازو در حالت انقباض، دور بازو آزاد، پهنای زانو، پهنای آرنج، هشت چین پوستی، شاخص توده بدن، WHR، وزن چربی و وزن بدون چربی) و مؤلفه های فیزیولوژیکی بیشینه اکسیژن مصرفی (Vo2max)، توان بی هوازی، توان انفجاری، زمان عکس العمل، انعطاف به جلو، 36متر سرعت، جفت طرفین، قدرت پنجه، دراز نشست، بارفیکس و چابکی4*9 اندازه گیری شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون استفاده شد. در یافته های پژوهش، بین Vo2max با وزن، جمع هشت چین پوستی و وزن چربی رابطه ی منفی و معنی دار بود. یعنی با افزایش وزن و میزان چربی آزمودنی ها Vo2max کاهش پیدا می کند. علاوه بر این ارتباط بین قد و وزن بدون چربی با Vo2max، مثبت و معنادار می باشد، یعنی با افزایش وزن بدون چربی و افزایش قد آزمودنی ها، Vo2max افزایش پیدا می کند. بین وزن بدون چربی بدن با توان بی هوازی رابطه ی مثبت و معنی دار بدست آمد. بدین صورت که با افزایش وزن بدون چربی، توان بی هوازی آزمودنی ها افزایش یافته است. بین سایر متغییرها ارتباط معنادری یافت نشد. با استفاده از این اطلاعات پیشنهاد می شود معلمان و مربیان ورزش برنامه های تمرینی خود را بسیار دقیق و حساب شده، بدون صرف انرژی، وقت و استفاده درست از سیستم های تمرینی مناسب جهت تقویت نقاط ضعف خود در طی فرآیند استعدادیابی استفاده نمایند.