مریم رحمانیان

رسانه ها به کمک تکنیک های برجسته سازی، میزان اهمیت یک مسئله و اینکه افکار عمومی و سیاستمداران باید به چه موضوعاتی بیندیشند را تعیین می کنند. پژوهش های علمی بسیاری درباره ی نحوه پوشش اخبار اقلیمی در رسانه های مختلف کشورهای دیگر صورت گرفته اما در ایران به عنوان یکی از ۱۰ کشور نخست انتشاردهنده گازهای گلخانه ای که به دلیل موقعیت جغرافیایی خود جزء کشورهای آسیب پذیر جهان در برابر تغییر اقلیم نیز است چنین پژوهش هایی به ندرت انجام شده و این پژوهش یکی از اولین مطالعات علمی جهت فهم دقیق این مسئله است که تغییرات آب وهوایی چگونه و به چه میزان در روزنامه های ایران برجسته شده اند. برای رسیدن به این هدف، از نظریه برجسته سازی و روش تحلیل محتوای کمّی استفاده شد و با مرور ۱۵ روزنامه شناخته شده ایران طی دو هفته خبری قبل تا دو هفته خبری بعد از برگزاری نشست های تغییر اقلیم بُن ۲۰۱۷، پاریس ۲۰۱۵، کپنهاگ ۲۰۰۹ و مونترال ۲۰۰۵ ، ۳۹۰۵ مطلب زیست محیطی سرشماری شد که ۳۸۸ مطلب آن درباره تغییر اقلیم بود. یافته های این پژوهش نشان داد که مطبوعات ایران در برجسته سازی تغییر اقلیم عملکرد ضعیفی داشته اند و تنها ۹/۹ درصد از مطالب زیست محیطی مربوط به تغییر اقلیم بوده است. میزان پوشش خبری نشست ها از کپنهاگ تا بن کاهش یافته بود و این نشان می دهد که با افزایش گرمایش جهانی و پیامدهای آن، توجه مطبوعات ایران به این موضوع کاهش یافته است. همچنین، دیدگاه سیاسی روزنامه ها در نحوه برجسته سازی اخبار اقلیمی تأثیرگذار ارزیابی شد و تفاوت معناداری در نحوه پوشش اخبار اقلیمی بین روزنامه ها وجود داشت.

پیامدهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی تغییرات آب و هوایی، تمام جنبه های زندگی بشر را تحت تأثیر قرار داده است. این پیامدها اغلب نامحسوس هستند و با گزارش های رسانه ای برای مردم ملموس می شود. رسانه ها در گزارش های اقلیمی از چارچوب های خبری خاصی استفاده می کنند تا بر نحوه دریافت و درک مردم از این موضوعات اثر بگذارند. مطالعات پیشین در مورد نحوه قاب بندی اخبار اقلیمی در رسانه های جهان نشان می دهد که چگونه آنها افکار عمومی را پیرامون موضوع تغییرات آب و هوایی شکل می دهد. با این حال، چنین مطالعاتی چندان در مورد رسانه های ایران صورت نگرفته است. این مقاله را می توان یکی از اولین گام های بررسی نحوهٔ قاب بندی اخبار اقلیمی در ایران به حساب آورد که در آن 388 خبر اقلیمی از 15 روزنامه سراسری ایران به کمک نرم افزارهای SPSS و EXCELL مورد تحلیل محتوای کمّی قرار گرفته است. یافته های مقاله حاضر نشان می دهد که مطبوعات ایران بیشتر از فریم های «برخورد» و «پیامدهای محیط زیستی» و کمتر از فریم های «عدم قطعیت» و «آب و هوای جاری» برای ارائه اخبار آب و هوایی استفاده کرده اند. همچنین، مطبوعات مورد بررسی در این مقاله جهت تحریر اخبار اقلیمی بیشتر بر «کارشناسان» به عنوان منبع خبری تأکید داشته اند.