سید مهدی میری پارسایی

سرشت انسان عبارت است از چگونگی وجود و گونه آفرینش او که خاستگاه بینش ها، گرایش ها، توانش ها و انفعالات است. توانش های سرشتی، از جمله اموری است که در کنار سایر امور سرشتی، خاستگاه آفرینشی داشته و از ابتدای خلقت هر انسانی، در نهاد او نهفته شده و به مرور زمان شکوفا می گردد. این تحقیق با هدف بررسی توانمندی های سرشتی زن و مرد از دیدگاه قرآن، به روش تحلیلی توصیفی، آیات را در قالب تفسیر موضوعی مورد بررسی قرار داده است. خداوند به هنگام خلقت انسان ، اهدافی داشت که جز با آفرینش دو صنف (زن و مرد) محقق نمی شد. برای تحقق این اهداف، توانش های ویژه ای به زن و مرد داد تا هریک به سوی نقش های ویژه متمایل شوند. گرچه هر دو در تکثیر نسل بشر و آرامش بخشی به یکدیگر نقش آفرینی دارند؛ اما خداوند بخش عمده مسئولیت تکثیر نسل را بر عهده زن گذاشت و توانایی های لازم برای تحقق این هدف به وی ارزانی داشت و با اعطاء افزون برخی توانایی ها به مردان آنان را در خدمت خانواده و تحقق اهداف موردنظر از تشکیل آن قرار داد. براین اساس اگرچه زنان و مردان در اصل برخورداری از برخی توانش ها با یکدیگر مشترکند؛ اما در همین امور مشترک برخی کاستی های و فزونی ها بین ایشان وجود دارد.