مهری اسماعیل چگنی

اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر به مثابه مسئله یی اجتماعی، پدیده یی است که همراه با آن، توانایی جامعه در سازمان یابی و حفظ نظم موجود از بین می رود و عملکرد بهنجار حیات اجتماعی مختل می گردد ونیز موجب دگرگونی های ساختاری در نظام اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه می شود. از این رو، هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی روان درمانی معنوی- مذهبی بر کاهش استرس، اضطراب و افسردگی زنان دارای همسر معتاد شهر ایلام است. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر از نوع آزمایشی(پیش آزمون و پس آزمون) با گروه کنترل و دوره ی پیگیری بوده است. جامعه ی پژوهش شامل 45 نفر از زنان دارای همسر معتاد بوده که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده، تست(هامیلتون) برای سنجش استرس؛ و تست افسردگی(بک) بوده است. یافته ها: نتیجه های تحلیل واریانس، نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گواه، در مرحله ی پیگیری، از نظر سطح استرس و افسردگی وجود دارد(p<0/001). نتیجه گیری: نتیجه های به دست آمده نشان داد، رفتار درمانی مبتنی بر مذهب، بر کاهش میزان استرس و افسردگی زنان دارای همسر معتاد تأثیر معنی داری دارد. پس با توجه به نقش مذهب و معنویت در فرآیند بهبودی، پرداختن به مقوله ی معنویت درکاهش میزان استرس و افسردگی افراد، امری ضروری است.

در رابطه های زناشویی، عامل های متعددی موجب رضایت همسران از یکدیگر می شود. در این میان، به نظر می رسد که نقش معنویت از نظر احاطه داشتن بر همه ی شئون زندگی انسان، تعیین کننده باشد. به همین منظور، هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین سلامت معنوی و رضایت زناشویی و ویژگی های جمعیت شناختی(سن، مدت ازدواج و مدت اشتغال) در میان پرستاران متأهل شاغل در بیمارستان نظام مافی شهرستان شوش(1394) است. مواد و روش ها: جامعه ی آماری شامل همه ی پرستاران زن و مرد متأهل شاغل در بیمارستان نظام مافی شامل 50 نفر ( 28 زن متأهل و 22 مرد متأهل)، در سال 1394است، که از این تعداد، 19 مرد و 25 زن متأهل طبق جدول مورگان و با استفاده از نمونه گیری در دسترس، نمونه های این پژوهش انتخاب شدند. روش این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، شامل پرسش نامه ی سلامت معنوی (پولوتزین و الیسون) و رضایت زناشویی (اینریچ) بوده است. کلیه ی دادها به روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون، با روش هم زمان یا ورود (Enter)، به کمک نرم افزارspss نسخه ی 19مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتیجه های این پژوهش نشان می دهد که بین سلامت معنوی و رضایت زناشویی در پرستاران متأهل، رابطه ی معناداری وجود دارد (r=0/605)، (p>0/05) همچنین نتیجه ی تحلیل رگرسیون نشان داد که جنسیت، پیش بینی کننده ی معنی داری برای سلامت معنوی و رضایت زناشویی است؛ اما سن، مدت ازدواج، مدت اشتغال، پیش بینی کننده ی معنی داری نیست. نتیجه گیری: با توجه به نتیجه های به دست آمده از این پژوهش، می توان گفت، پرداختن به نیازهای معنوی، جزو ضروری مراقبتِ کل نگر در پرستاری در نظر گرفته شده است . پرستاران نگرش مثبت به معنویت و تمایل به بهبود سطح سلامت معنوی و افزایش رضایت زناشویی دارند. از این رو فراهم آوردن بستر مناسب برای ارتقای این مؤلفه ها می تواند سبب رسیدن به این دو مقصود گردد.