زهرا حاتمی ناغانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر تملق کارکنان و ارتباط آن با پیشرفت شغلی در اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان بود. روش تحقیق از نوع همبستگی وبه لحاظ هدف کاربردی بود که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان بود. از آنجایی که حجم جامه آماری کم بود، (99 نفر) نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. با استفاده از سنجه های مطالعات پیشین پرسشنامه تحقیق طراحی شد، برای اطمینان از روایی پرسشنامه، پرسشنامه نهایی با تایید و جمع بندی نظرات 12 تن از اساتید رشته مدیریت ورزشی تنظیم شد. پایایی پرسشنامه های تحقیق با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای همه پرسشنامه ها بیشتر از 0/70 محاسبه گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی واستنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده شد. نتایج نشان داد متغیرهای فردی یعنی کانون کنترل و ماکیاولیزم با تملق ارتباط معناداری داشتند(p≤0/05) اما از بین دو متغیر موقعیت شامل سبک رهبری و ابهام نقش تنها متغیر سبک رهبری با تملق ارتباط معنادار داشت (p≤0/05). همچنین، معناداری رابطه مثبت بین تملق کارکنان و پیشرفت شغلی آنها مورد تایید قرار گرفت(p≤0/05).همچنین مشخص شد، سبک رهبری نسبت به ماکیاولیزم و کانون کنترل پیش بینی کننده بهتری برای تملق کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان است و تملق کارکنان با ضریب Beta(402/0) پیش بینی کننده مناسبی برای پیشرفت شغلی کارکنان می باشد، در نتیجه مشخص شد فاکتور منفی تملق بر پیشرفت شغلی کارکنان تاثیر گذار است.