ایرج آقایی خلیق

هدف پژوهش حاضر تعیین شاخص های ارزیابی عملکرد مربیان زن لیگ برتر والیبال ایران از دیدگاه ورزشکاران بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ورزشکاران (83 نفر) شاغل در لیگ برتر والیبال ایران (1391) بودند. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد که در نهایت، همه پاسخ دهندگان در پژوهش شرکت کردند. از پرسشنامه محقق ساخته، حاوی 42 شاخص ارزیابی عملکرد مربیان در یک مصاحبه نیمه هدایت شده و در مقیاس پنج ارزشی لیکرتی استفاده شد. ضمناً 18 نفر از اساتید صاحب نظر، مربیان و کارشناسان با سابقه والیبال، روایی صوری و محتوایی آن را تأیید کردند و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ تایید شد (0/94=α). از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متمایل (چرخش ابلیمین مستقیم) برای تحلیل داده ها استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی، یک شاخص حذف شد و 41شاخص باقیمانده در هفت عامل مهارت های فنی، مهارت های تاکتیکی، روابط حرفه ای، مدیریت تیم، مهارت های روان شناختی، مهارت های اجتماعی-ارتباطی، عامل سابقه و تجربه با ارزش ویژه بزرگ تر از 1 طبقه بندی گردیدند. همچنین شاخص حفظ، انسجام و یکپارچگی در اولویت اول و شاخص سابقه عضویت در تیم های ملّی و باشگاهی در آخرین اولویت قرار داشتند. با توجه به اولویت بالای عامل مهارت های فنی و  تاکتیکی، کارشناسان و مدیران ورزشی باید بیشتر به شایستگی های فنی و تاکتیکی مربیان زن برای رشد و توسعه سریع ورزش والیبال بانوان تمرکز کنند.