فاطمه ضرغام فیروزی

این پژوهش درباره ارتباط بین آگاهی از فناوری اطلاعات و ارتباطات و خودپنداره تحصیلی با نگرش دانشجویان کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه های آزادشهر تهران به آینده ش غلی خود بحث می کند. روش تحقیق از نوع همبستگی است. تعداد جامعه آماری پانصد و دوازده نفر هست که براساس جدول مورگان تعداد نمونه برابر با 225 نفر تعیین شد و روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای بود. ابزارهای این تحقیق، پرسشنامه نُه سؤالی ویژگی های جمعیت شناختی، پ رسشنامه بیست و یک سؤالی میزان دانش و آگاهی دانشجویان در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات، پ رسشنامه بیست و سه سؤالی خود پنداره تحصیلی و پ رسشنامه بیست و سه سؤالی دیدگاه و برنامه دانشجویان برای آینده شغلی بوده است. درخصوص تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه ها از نظرات استادان بخش مدیریت تربیت بدنی و علوم ورزشی استفاده شده، پایایی پرسشنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات برابر با 0/93 پایایی پرسشنامه آینده شغلی برابر با 0/70 و پایایی پرسشنامه خودپنداره تحصیلی برابر با 0/73 بدست آمده است. از شاخص های مرکزی و  پراکندگی، به منظور توصیف میانگین و انحراف استاندارد در قالب جدول و نمودار به منظور تحلیل استنباطی داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی، آزمون تی گروه های مستقل و تی تک نمونه ای و آنوا (ANOVA) در سطح معنی داری 0/05 استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که میزان خودپنداره تحصیلی در میان دانشجویان در وضعیت مطلوبی (05/0p< و21/21t=) قرار دارد. اکثر دانشجویان از آینده شغلی(05/0pp و 143/0r=) هست. بین سطح آگاهی از فناوری اطلاعات و ارتب اطات و خود پنداره تحصیلی دانشجویان رابطه معنی داری(05/0<p و 047/0r=) مشاهده نشد.