مینوش حسینی

پژوهش حاضر، نقش عامل نقدشوندگی را در توضیح مازاد بازده سهام شرکت های بورس تهران بررسی می کند. نتایج برازش مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای، مدل دوعاملی لیو (2006)، مدل سه عاملی فاما و فرنچ (1993) و مدل چهارعاملی (صرف نقدشوندگی به علاوه سه عامل فاما و فرنچ) بر هشت پورتفوی ساخته شده بر مبنای اندازه، نسبت ارزش دفتری به بازار و نقدشوندگی، نشان می دهد مدل دوعاملی لیو توضیح بهتری از مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای دارد؛ اما در مقایسه با مدل سه عاملی فاما و فرنچ توان توضیح بیشتری ندارد. با افزودن صرف نقدشوندگی به مدل سه عاملی فاما و فرنچ، توان توضیحی افزایش شایان توجهی می یابد که نشان می دهد چهار عامل بازار، اندازه، ارزش و نقدشوندگی در تبیین بازده سهام مؤثرند. نتایج به دست آمده در برابر تحلیل های حساسیت پایدارند.