مارال دادبین

در این مقاله با استفاده از داده های مربوط به سود تقسیمی، سود خالص و جریان نقد آزاد شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران طی سال های 1381 تا 1390، نشان داده شده است که رویکرد سرمایه گذاران در بازار سرمایه ایران برای تعیین ارزش سهام شرکت ها، از معیار سود تقسیمی به معیارهای سود خالص و جریان نقد آزاد حرکت کرده است. یافته فوق به معنای افزایش درجه بلوغ بازار سرمایه و همچنین کارایی آن است. همچنین در راستای فرضیه دخالت سفته بازان بر قیمت سهام شرکت های کوچک، با تفکیک شرکت ها به دو دسته بزرگ و کوچک، مشخص شد که این دسته از سرمایه گذاران به دلیل توان دستکاری قیمت سهام شرکت های کوچک، ارزش سهام شرکت های کوچک را با توجه به سود هر سهم تحت تأثیر قرار می دهند.

در این مقاله با استفاده از یک مدل خودرگرسیو برداری نسبت به بررسی رابطه بین فاصله زمانی معاملات با بازدهی و حجم معامله سهم بر روی نمونه ای از شرکت های بورس اوراق بهادار تهران پرداخته ایم. نتایج به دست آمده نشان می دهد، فاصله زمانی معاملات و حجم معاملات به ترتیب بر فاصله زمانی و حجم معاملات تأثیرگذارند و تأثیر معناداری بر بازدهی معامله بعدی ندارند. همچنین ملاحظه شد، برای شرکت های بزرگ در مقایسه با شرکت های کوچک متغیرهای بازدهی و حجم معامله همراه با محتوای اطلاعاتی بیشتری هستند.