نوشین رستمی عصرآبادی

هدف این پژوهش بررسی توانایی سرمایه گذاران صندوق ها به طورکلی و همچنین بررسی توانایی سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی به طور جداگانه در پیش بینی عملکرد صندوق های سرمایه گذاری مشترک در آینده و انتخاب صندوق کاراتر است. برای پاسخ به این پرسش که آیا سرمایه گذاران توانایی پیش بینی کارایی و عملکرد صندوق ها را در آینده دارند یا خیر، اطلاعات چهل صندوق سرمایه گذاری مشترک فعال در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی 36 ماهه از ابتدای سال 1390 تا انتهای سال 1392 جمع آوری شد. همچنین، با استفاده از مدل فاما و فرنچ و همچنین کارهارت، بازده تعدیل شده در برابر ریسک دو پرتفوی شامل 1. پرتفوی صندوق ها با جریان نقدی خالص مثبت، 2. پرتفوی صندوق ها با جریان نقدی خالص منفی، با دو رویکرد پرتفوی و رویکرد رگرسیون به منظور بررسی هوشیاری سرمایه گذاران تخمین زده شد. نتیجه استفاده از مدل های مذکور مشخص کرد سرمایه گذاران توانایی انتخاب صندوق های مناسب برای سرمایه گذاری را نداشته اند. همچنین، تفاوت شایان توجهی بین توانایی انتخاب صندوق توسط سرمایه گذاران حقوقی و سرمایه گذاران حقیقی وجود ندارد