آگاپه باباخانی

بخش زیادی از میراث فرهنگی افراد که از گذشته با او در ارتباط است، غیرمادی و لمس ناپذیر است که در مکانی که در آن زندگی می کند، بروز و ظهور می یابد. در جامعۀ اقلیت، فرهنگ، به نسبت بیشتری لمس پذیر است و فرد را در جامعه ای بزرگ تر قابل شناسایی می کند؛ این درحالی است که پژوهش های محدودی دربارۀ سبک زندگی ارامنه انجام شده است. پژوهش حاضر بر این اصل استوار است که یکی از ارکان اصلی کیفیت مسکن، ارتباط خانه با فرهنگ ساکنان آن است. هدف از انجام این پژوهش، شناخت ارتباط سبک زندگی و مسکن و در پی آن، تأثیرات سبک زندگی جمعی و فردی ارامنه بر محله، ساختار کالبدی خانه، چیدمان داخلی، و روش استفاده از فضاها است. برای دستیابی به اهداف پژوهش، نمونه های موردبررسی به روش ترکیبی تحلیل شده اند. همچنین، در بخش کیفی، زندگی روزمرۀ ساکنان مناطق مورد مطالعه، در خانه و بیرون از آن و مؤلفه های تأثیرگذار بر شیوۀ زندگی آن ها از طریق مصاحبه های کوتاه بررسی شده است. برای اعتباربخشی به پژوهش های میدانی انجام شده، نحو فضا، روابط، و مجموعه های فضایی خانه های ارامنه با استفاده از نرم افزار Depthmap تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج به دست آمده نشان می دهند، افراد با توجه به شیوۀ زندگی خود، فعالیت هایی را در طول روز، هفته، ماه، و سال انجام می دهند که به صورت عملکردی خاص در فضای مشخصی از خانه بازتاب می یابد. این یافته ها راهکارهایی را برای طراحی مسکن مطلوب ارامنۀ این محله دردسترس قرار می دهد تا با بهره گیری از آن ها بتوان بین سبک زندگی و مسکن ساکنان هماهنگی ایجاد کرد.