زهره شیبانی

شهر کم کربن چارچوبی برای پایداری است، گسترش نظری و عملی توسعه پایدار بر اساس تحقق شهر کم کربن امکانپذیر است. هدف مطالعه، سنجش شاخص های شهر کم کربن در راستای توسعه پایدار شهر زابل، روش پژوهش توصیفی تحلیلی و هدف کاربردی می باشد. جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای، میدانی و پرسشنامه و جامعه آماری، شهروندان شهر زابل (165666 نفر) هستند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 352 نفر محاسبه شد جهت تکمیل پرسشنامه از روش گیری تصادفی ساده استفاده گردید. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات خبرگان تأیید شد و سنجش میزان پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ وتحلیل پرسشنامه ازنرم افزار SPSS استفاده شده. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد، شهر زابل در زمینه شهر کم کربن، شاخص دسترسی با میانگین 350/2، شاخص تاسیسات و زیرساختهای شهری با میانگین 317/2، شاخص اجتماع محلی با میانگین 217/2، شاخص اقتصادی با میانگین 187/2 و شاخص مدیریت محلی با میانگین 260/2 و شاخص اجتماعی با میانگین 260/2 در وضعیت نامطلوب قرار دارد. همچنین، بین مناطق شهر زابل به لحاظ شاخص های شهر کم کربن تفاوت معناداری وجود دارد؛ بیشترین اختلاف میانگین بین مناطق شهر به شاخص تاسیسات و زیرساخت های شهری مقدار آزمون F که برابر با (22/167) وجود دارد و کمترین اختلاف میانگین بین مناطق شهر زابل مربوط به شاخص دسترسی مقدار آزمون F که برابر با (13/58) است. نتایج آزمون LSD، تفاوت میانگین در میان مناطق شهر به لحاظ شاخص های شهر کم کربن معنی دار است.

گردشگری هوشمند به عنوان یک رویکرد جامع شناخته شده است که اطلاعات گردشگری، خدمات مربوط به سفر مانند مقصد، غذا، حمل و نقل، رزرو، راهنمای سفر را به راحتی از طریق تکنولوژی اطلاعات به گردشگران ارائه می دهد. هدف مطالعه حاضر، بررسی بررسی وضعیت گردشگری هوشمند در شهر چابهار بپردازد. اﯾﻦ پژوﻫﺶ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻫﺪف از ﻧﻮع کارﺑﺮدی و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش توصیفی-ﺗﺤﻠﯿلی اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳ ﺖ. داده های این پژوهش، به دو روش اسنادی و میدانی به دست آمده و از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. جامعه آماری تحقیق، دربرگیرنده 106739 نفر از شهروندان شهر چابهار و ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎ اﺳ ﺘﻔﺎده از ﻓﺮﻣﻮل کوکران ﻣﻌﺎدل 325 نفر از جامعه آﻣﺎری اﯾﻦ پژوهش تعیین گردید. تحلیل پرسشنامه با کمک نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته ها نشان داد که در مجموع، وضعیت گردشگری هوشمند شهر چابهار از نظر شاخص فنی با میانگین 129/3، شاخص اقتصادی با میانگین 187/3، شاخص عملیاتی با میانگین 093/3 و شاخص زمان بندی با میانگین 171/3 و شاخص قانونی با میانگین 108/3 مطلوب ارزیابی شده است. به منظور اولویت بندی عوامل موثر بر گردشگری هوشمند در شهر چابهار از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) استفاده گردیده است. نتایج به دست آمده نشان داد که بعد عملیاتی با مقدار وزن 328/0 در اولویت اول مهم ترین عوامل موثر بر گردشگری هوشمند در شهر چابهار را به خود اختصاص داده است. همچنین بعد اقتصادی با مقدار وزن 237/0 در اولویت دوم، بعد قانونی با مقدار وزن 196/0 در اولویت سوم، بعد فنی با مقدار وزن 157/0 در اولویت چهارم و بعد زمان بندی با مقدار وزن 082/0 در اولویت پنجم قرار گرفته است.

زمینه و هدف: امنیت پایدار از ارکان اصلی توسعه شهری محسوب می شود. هوشمندسازی با بهره گیری از فناوری های نوین، امکان مدیریت پیشرفته تهدیدات امنیتی را فراهم می کند. این رویکرد نه تنها موجب کاهش جرائم می شود، بلکه با مکانیزم های پیشگیرانه، هزینه های امنیتی را نیز کاهش می دهد. بررسی این موضوع می تواند الگویی کاربردی برای شهرهای با چالش های امنیتی مشابه ارائه دهد. پژوهش حاضر با هدف تبیین عوامل و راهکارهای تحقق پذیری هوشمندسازی در راستای ارتقای امنیت شهر زاهدان، به انجام رسیده است. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع کاربردی و به لحاظ رویکرد کیفی و از نظر روش اکتشافی است. جامعه آماری پژوهش شامل افراد متخصص (اساتید متخصص، کارشناسان (شهری و حوزه امنیت) هستند که بر اساس نمونه گیری هدفمند تعداد 25 نفر به عنوان جامعه نمونه تعیین شدند. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات، از روش تئوری زمینه ای استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده؛ مقولات: فنی و تکنولوژیکی و اقتصادی و مالی در دسته عوامل علی، مقولات: مدیریتی-سازمانی و سیاسی در دسته عوامل مداخله گر و مقولات: انسانی-اجتماعی و محیطی-کالبدی در دسته عوامل زمینه ای هوشمندسازی در شهر زاهدان شناسایی شدند در ادامه نیز راهکارهای فناوری محور، مدیریتی، اجتماعی و کاربردی در تحقق پذیری هوشمندسازی شهر زاهدان نیز استخراج شدند که با تحقق این راهکارها، امنیت فضای شهری زاهدان از نظر اجتماعی-رفتاری و نظارتی-دسترسی فراهم می شود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که موفقیت هوشمندسازی در راستای ارتقای امنیت شهر زاهدان نیازمند نگرشی یکپارچه است که هم زمان ابعاد فنی، اقتصادی، مدیریتی و اجتماعی را پوشش دهد. همچنین، توجه به بسترهای سیاسی و محیطی شهر می تواند از موانع احتمالی کاسته و اثربخشی پروژه های هوشمندسازی را افزایش دهد

مسئله هویت دینی جوانان با توجه به نقش کلیدی و سازنده جوانان در جامعه و آینده کشور، اهمیتی بس ویژه و قابل تأمل دارد. از سوی دیگر، هویت دینی در منابع دینی ما پایه و اساس دیگر هویت هاست و می توان گفت که قوام این هویت باعث قوام سایر هویت ها و زوال آن موجب چالش در دیگر هویت ها خواهد شد. ازاین رو، هدف این پژوهش تبیین عوامل تأثیرگذار بر هویت دینی جوانان است. روش تحقیق تحلیل اسناد و توصیف آیات و روایاتی است که به اهمیت دوران جوانی در میان ادوار مختلف زندگی اشاره کرده اند و همچنین به مسئله هویت دینی و عوامل مؤثر بر شکل گیری آن پرداخته اند. یافته ها حاکی از آن هستند که نه تنها عوامل فردی و خودشناسی، بلکه عوامل اجتماعی نظیر خانواده، گروه همسالان و رسانه ها نیز در تکوین هویت دینی سهمی بسزا و چشم گیر دارند.