فاطمه احسانی قمیشلو

تکلیفات تمرینی یا دوره ای ریاضی را می توان به شکلی چید که بیشتر مسائل مرتبط با هر مفهوم خاص در کنار هم و در یک تکلیف جمع شوند، یا این مسائل مرتبط را می توان در سراسر تکلیف ها پخش کرد- قالبی که به آن تمرینات فاصله دار گفته می شود. در اینجا نتایج تجربه دو کلاس را گزارش می کنیم که اثرات تمرینات ریاضی فاصله دار را هم روی نمرات و هم پیش بینی نمرات توسط دانش آموزان را می سنجد. در هر یک از تجربه ها دانش آموزان سال هفتم (11-12 ساله) یا تمام تمرین هایشان در یک جلسه جمع شد و یا تمرین ها در طول سه جلسه با فاصله یک هفته پخش شد و بعد از یک ماه آزمون گرفته شد. در هر دو تجربه تمرین های فاصله دار در مقایسه با تمرین های انباشته، نمرات بالاتری ایجاد کردند و پیش بینی نمرات آزمون پس از تمرین های فاصله دار دقت نسبتا بیشتری داشت اما اعتماد به نفس کاذب دانش آموزان پس از روش تمرین های انباشته بیشتر بود.