محمد بنی اسدی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی  والدین با خوش بینی و مهارت ارتباطی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر پایه ی ششم مقطع ابتدایی شهر قاین (509 نفر) بودند. در این پژوهش، از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد. به این صورت که از بین دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی شاغل به تحصیل، به کمک جدول کرجسی و مورگان تعداد 200 دانش آموز به صورت تصادفی انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه مهارت های ارتباطی شلاین و جرابک (2004)، ویژگی های شخصیتی نئو کاستا و مک کرا (1983) و خوش بینی شییر و کارور (1985) اطلاعات لازم جمع آوری گردید و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد بین ویژگی های شخصیتی والدین، خوش بینی و مهارت ارتباطی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد در ضمن کلیه مؤلفه های ویژگی های شخصیتی والدین پیش بینی کننده قوی برای خوش بینی و مهارت ارتباطی دانش آموزان می باشند. بنابراین به منظور ارتقاء و بهبود تعاملات خانوادگی و رابطه والد فرزند برنامه های آموزشی خاصی باید ترتیب داد و از به وجود آمدن بدبینی و اثرات جانبی آن در نوجوانان ممانعت به عمل آورد.