حسین شریف زادگان

پژوهش حاضر با هدف واکاوی روش های آموزش از دیدگاه معلمان دوره ابتدایی شهر قم با رویکرد ما بعد اثبات گرایی انجام شده است. این پژوهش به صورت پیمایشی با استفاده از روش تحلیل کیفی به بررسی سه روش آموزش سخنرانی، بحث گروهی و پرسش و پاسخ می پردازد. روش سخنرانی را نباید کنار گذاشت. این روش  در آموزش سطوح مختلف تحصیلی  و در دروس مختلف کاربرد گسترده دارد. بنابراین باید در جهت افزایش کارایی و تنوّع بخشی آن بیشتر تلاش نمود، از جمله راه های تنوّع بخشی به روش سخنرانی،  به کارگیری یادداشت برداری و روش باینری است. روش بحث گروهی  در رشد تفکر انتقادی دانش آموزان ابتدایی چندان موثر نبوده است، اما این روش در رشد اعتماد به نفس دانش آموزان تاثیر بسزایی دارد. روش پرسش و پاسخ در دانش آموزان مقطع ابتدایی به صورت جریان یک طرفه پرسش از سوی معلم و پاسخ از سوی دانش آموزان انجام می شود و از مزایای آن چون مکمّل روش های دیگر و تفهیم و تعمیق یادگیری غفلت می شود.