تریفه معینی

نظام آموزشی به سمت تربیت یادگیرندگان متفکری که خلاق، نقاد، محقق، مستقل و فعال هستند، سوق پیدا کرده است. در چنین آموزشی که تحت عنوان ساختن گرایی شناخته شده است معلم دیگر به عنوان انتقال دهنده و یادگیرندگان به عنوان ظرفهای خالی در یک آموزش یک طرفه در نظر گفته نمی شوند. بلکه آموزش دانش آموز محور است که یادگیرندگان دانش خود را در فرایند یاددهی فعال و مشارکتی می سازند و کشف می کنند و همچنین معلم هدایت کننده ی این آموزش متقابل است. در این روش یادگیری دانش آموزان عمیق و ماندگار می باشد. در این مقاله مراحل الگوی تدریس ساختن گرایی (5E) توضیح داده می شود و همزمان مثالهایی از تجربه های شخصی نویسنده در تدریس موضوع پیشامدهای مستقل و قوانین ضرب احتمال از کتاب ریاضی سوم تجربی ذکر می گردد. این مقاله تجربه ای از تدریس با روش ساختن گرایی در کلاس درس است.