عباس رییسی

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر قاچاق کالا بر امنیت اقتصادی کشور انجام پذبرفت. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ طرح و روش پژوهش، توصیفی – همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کارکنان پلیس آگاهی نیروی انتظامی و دانشجویان دانشکده فرماندهی و ستاد دانشگاه علوم انتظامی امین بودند که با استفاده از جدول کوکران 120 نفر به عنوان نمونه و به شیوه تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که برای بررسی روایی پرسشنامه موردنظر از روایی محتوایی استفاده شد و پایایی ابزار توسط آزمون آلفای کرونباخ بررسی و 88/0 محاسبه گردید. در این پژوهش، جهت آزمون فرضیه ها از شاخص های آمار توصیفی نظیر میانگین، فراوانی و پیرسون بهره گرفته شده است. نتایج نشان داد که قاچاق کالا بر ابعاد امنیت اقتصادی تأثیرگذار است به نحوی که با افزایش قاچاق کالا میزان مشارکت مردمی، ثبات سیاسی، سلامت نظام حقوقی، سلامت نظام اداری، دسترسی سریع کشورها به کالاهای ضروری و راهبردی کشور و میزان رشد اقتصادی کشور کاهش می یابد. از طرفی با افزایش قاچاق کالا، میزان خشونت سیاسی کشور افزایش می یابد.

انقلاب اطلاعات و گسترش روز افزون تکنولوژی های ارتباطاتی نظیر شبکه های ماهوارهای، اینترنت، شبکه های اجتماعی تاثیرات بسیاری بر شئون اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در جوامع جدید گذاشته؛ کاربران خود را حول محور مشترکی به صورت مجازی گرد هم جمع کرده و جوامع آنلاین را تشکیل داده است.با عنایت به این مطلب هدف این پژوهش تبیین نقش رسانه های نوظهور(ناظر بر ابزار های ارتباطی ذکر شده) در تحول و دگرگونی فرهنگ سیاسی(تحت عنوان ابزار پیوند سیاسی) کاربران رسانه های مجازی در کشور ایران از یک سو و نظم سیاسی دولت جمهوری اسلامی ایران از سوی دیگرمی باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف ازجمله پژوهش های بنیادی بوده و جمع آوری اطلاعات به روش غیر آزمایشی (توصیفی- تحلیلی) صورت گرفته است . همچنین با توجه به جستار در نظریات و تبیین علل موجود در این باب، نتایج این تحقیق حاکی از آنست که رسانه های مورد نظر در این تحقیق نقش بسزایی دربروز بی اعتمادی سیاسی میان کاربران خود داشته؛ از سوی دیگر یکی از مولفه های ایجاد خشونت سیاسی در جامعه اسلامی تلقی شده و همچنین باعث بیگانگی هویت و بروز کنش های چند گانه در فضای سیاسی جامعه ی موصوف می گردد.