حدیثه اسدپور

مقدمه: آموزش بالینی در شکل دهی مهارت های اساسی و توانمندی های حرفه ای دانشجویان در اتاق عمل نقش مهمی دارد. شناخت وضعیت فعلی ، بستری برای ارتقاء عملکرد آنها در آینده میباشد . هدف مطالعه تعیین عوامل موثر بر کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1397 بود. روش ها: در مطالعه توصیفی-مقطعی حاضر، 134 نفراز دانشجویان اتاق عمل و هوشبری که حداقل یک ترم تحصیلی کارآموزی بالینی را گذرانده بودند، انتخاب شدند. دیدگاه دانشجویان در مورد آموزش بالینی توسط پرسشنامه پایا و روا، متشکل از پنج بخش : عملکرد مربیان بالینی؛ برخورد با دانشجو، اهداف و برنامه آموزشی، امکانات و تجهیزات محیط بالینی و سیستم ارزشیابی بالینی مورد ارزیابی و امتیاز دهی قرار گرفت. داده ها ، آزمون تی مستقل و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین سنی دانشجویان 8/1 ± 6/21 سال بود. میانگین امتیاز حیطه های مورد سنجش به ترتیب عبارت از اهداف و برنامه های آموزشی 6/4 ± 3/10، ، مربی 7/3 ± 4/11 ، برخورد با دانشجو 9/1 ± 2/4، محیط آموزشی 5/2± 9/4 )، نظارت و ارزشیابی 6/1 ± 7/2 و خودکارآمدی دانشجو 7/2 ± 6/7 بود. به ترتیب حیطه مربی و اهداف و برنامه آموزشی بیشترین میانگین امتیاز کسب شد. 9/67 درصد شرکت کنندگان، کیفیت آموزش بالینی را متوسط گزارش کردند و اختلاف نظرات دانشجویان اتاق عمل و هوشبری در حیطه ی اهداف و برنامه آموزشی معنی دار بود (01/0 > P ). نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، کیفیت آموزش بالینی در این دو رشته مشابه هم بوده و در کل در سطح متوسطی می باشد. برای بهبود وضعیت آموزش بالینی در این رشته ها، تأمین امکانات، تجهیزات محیط بالینی و بازنگری ابزارها و فرایندهای ارزشیابی بالینی، ارتقای عملکرد مربیان و جذب مربیان بالینی مستقل پیشنهاد می شود