شیدا والکی

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت بندی عوامل گردشگری الکترونیک در ایران می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا توصیفی بودکه در دو مرحله اجرا شد. درمرحله اول با بررسی ادبیات پیشینه مرتبط با این زمینه و مصاحبه با محققان با روش تحلیل کیفی به نظرسنجی پراخته شد، در مرحله دوم با روش دلفی با نظرسنجی از 100 نفر از متخصصان مدیریت ورزشی وگردشگری در سطح کشور تا محدوده توافق نظری اجرا شد. عمل پردازش داده های حاصل از پرسشنامه، با استفاده از نرم افزار23SPSS صورت گرفته است. در پژوهش حاضر پرسشنامه محقق ساخته با تکنیک دلفی[1] با ضریب توافق W کندال[2] درسطح معناداری 04/0 بدست آمد که نشانگر تأیید روایی و پایایی داوران است. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و برای کنترل تناسب داده ها همچون مقدار عددی آماره کمو[3] و آزمون بارتلیت[4] محاسبه شده است. همچنین در بخش آمار استنباطی از تحلیل عامل اکتشافی استفاده شد و با دوران متعامد از روش وریمکس[5]، عوامل استخراج شدند، سپس با بررسی مولفه های گردشگری ورزشی الکترونیک در ایران عوامل اولویت بندی شد که در بالاترین سطح : توسعه گردشگری ورزشی با 02/0 معناداری، در سطح دوم: ساختار فناوری اطلاعات، مدیریت و برنامه ریزی، قوانین و سیاستگذاری با 03/ معناداری، و در سطح سوم: فرهنگ سازی و تبلیغات، امکانات و توان مالی با 05 /0 معنا داری قرار دارند.   

هدف این تحقیق ارائه مدل گردشگری ورزشی الکترونیک در ایران با رویکرد ISM و از نوع کاربردی می باشد. روش شناسی تحقیق از نوع توصیفی – اکتشافی و مبتنی بر مدل سازی ساختاری-تفسیری می باشد که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل اساتید خبره دانشگاهی در رشته مدیریت ورزشی با گرایش تحقیقی گردشگری ورزشی کشور ایران به تعداد80 نفر میباشد. درگام اول پژوهش بر اساس نظر متخصصان، وضعیت گردشگری ورزشی الکترونیک ایران شناسایی و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و جدول مورگان تعداد65 نفر بعنوان نمونه اولیه تعیین شدند. ابزارتحقیق این گام شامل پرسشنامه محقق ساخته می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کیفی توسط نرم افزار SPSS 22 انجام گرفت و با استفاده از آمار توصیفی و آماراستنباطی و اجرای تحلیل عامل اکتشافی، عوامل به شکل کیفی استخراج شدند و سطح معناداری مؤلفه ها، 04/0 بدست آمد. در گام دوم 10 نفر از اساتید خبره دانشگاهی، نمونه آماری رویکرد ساختاری- تفسیری را تشکیل دادند و پرسشنامه محقق ساخته با روش مقیاس زوجی و نرم افزار متلب 2014 اجرا گردید. مدل سازی ساختاری-تفسیری در شش مرحله انجام شد. نتایج نشان داد که مؤلفه های گردشگری ورزشی الکترونیک در ایران با مدل سازی ساختاری- تفسیری در سه سطح قرارگرفتند. در سطح یک: توسعه گردشگری ورزشی، سطح دو: فرهنگ سازی و تبلیغات، سطح سه: ساختار فناوری اطلاعات، مدیریت و برنامه ریزی، قوانین و سیاستگذاری، امکانات و توان مالی قرار گرفتند.