رویا رضازاده

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شن بازی درمانی بر علائم کمبود توجه و پرتحرکی در کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعالی در شهر تبریز بود. روش مطالعه نیمه تجربی براساس طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. از بین کودکان مراجعه کننده به مراکز مشاوره تبریز در سال 1397، ۳۰ نفر با تشخیص اختلال نقص توجه-بیش فعالی به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) قرار گرفتند. کودکان گروه آزمایش، به مدت ۶ جلسه ۳۰ دقیقه ای تحت آموزش شن بازی درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون از طریق فرم والد پرسشنامه علائم مرضی کودکان ( CSI-4 ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۱۶ و از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش اختلاف معنادار وجود دارد (۰۰۱/۰ p< ) و کمبود توجه و پرتحرکی آزمودنی های گروه آزمایش پس از انجام مداخله شن بازی کاهش یافته است. شن بازی درمانی برای کاهش علائم رفتاری و شناختی اختلال نقص توجه-بیش فعالی پیشنهاد می گردد.