محمدرضا دهقانی احمدآباد

نقدینگی به مانند شریان اصلی بانکهای تجاری برای بقا و ادامه فعالیت می باشد. از اینرو، اندازه گیری و مدیریت کردن ریسک نقدینگی اهمیت فراوانی دارد که این مهم پس از بحران 2008 دو چندان شده است. این پژوهش با تعریف شاخص نیاز نقدینگی که خود تابعی از تغییرات حجم داراییها و بدهیهای بانک می باشد، به کمی سازی ریسک زیان نقدینگی پرداخته است. هدف اصلی، برآورد ارزش در معرض خطر (VaR) و ارزش در معرض خطر شرطی (cVaR) زیان ناشی از ریسک نقدینگی در یکی از بانکهای تجاری منتخب برای دوره زمانی یکساله آتی با استفاده داده های آذر 1390 لغایت مرداد 1395 بوده است. جهت کمی سازی زیان ریسک نقدینگی، ابتدا نیاز نقدینگی بانک با مدلهای فرآیند تصادفی پیش بینی و سناریوسازی شده است و آن دسته از سناریوها که منجر به کسری نقدینگی شده اند، محاسبه گردیده و سپس این کسری با اقدامات جبرانی بانک مبنی بر فروش بخشی از دارایی های خود، جبران گردیده که زیان حاصل از فروش کمتر از قیمت واقعی به عنوان متغیر تصادفی ریسک زیان نقدینگی در نظر گرفته شده است و بر اساس توزیع آن ارزش در معرض خطر معرفی شده است. این پژوهش نشان داده است، فروش بهینه داراییها می تواند صرفه جویی اقتصادی قابل توجهی برای بانک منتخب به همراه داشته باشد و رقم Var ریسک نقدینگی از مبلغ 1،111 به 989 میلیارد ریال کاهش پیدا کرده است.