حسن نظری خباز

هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین بیگانگی از مدرسه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان شهر خواف بود. برای این منظور، 435 دانش آموز مدارس متوسطه دوم شهر خواف به صورت تصادفی و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به سؤالاتی در زمینه بیگانگی از مدرسه پاسخ دادند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای مشتمل بر سه بعد اصلی بی قدرتی، بی هنجاری و انزوای اجتماعی استفاده گردید که پایایی به روش ضریب آلفای کرونباخ این ابعاد به ترتیب 88/0، 96/0 و 97/0 محاسبه شد. از نرم افزارهای SPSS و AMOS برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که بیگانگی از مدرسه با عملکرد تحصیلی رابطه منفی و معنی داری داشتند. همچنین در بررسی رابطه بین ابعاد بیگانگی از مدرسه و عملکرد تحصیلی نتایج حاکی از آن بود که بین دو بعد بی هنجاری و انزوای اجتماعی با عملکرد تحصیلی رابطه منفی و معنی داری برقرار بود، با این حال بی قدرتی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری داشت. همچنین دانش آموزان دختر و پسر بیگانگی، بی قدرتی، بی هنجاری و انزوای اجتماعی متفاوتی داشتند، بدین ترتیب که در سه متغیر بی هنجاری، انزوای اجتماعی و بیگانگی، دانش آموزان پسر نمرات بیش تری کسب کرده اند، این در حالی است که دانش آموزان دختر بی قدرتی بیشتری نسبت به دانش آموزان پسر تجربه کرده اند. در نهایت، دانش آموزان پایه های مختلف تحصیلی نمرات متفاوتی در بیگانگی از مدرسه و ابعاد آن کسب کرده بودند. بنابراین نتایج این تحقیق نشان داد که بیگانگی بیشتر از مدرسه، عملکرد تحصیلی دانش آموزان را کاهش خواهد داد.