نوشین قریب پناه

پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی رابطه سطح شادکامی با اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابن اجرا گردید. این پژوهش از نوع کاربردی است که با طرح پژوهشی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابن که در مراکز آموزشی شهر تنکابن در سال تحصیلی 1398-1399 مشغول به تحصیل بوده اند. که تعداد آنان 1500 نفرگزارش شده بود نمونه تحقیق به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 300 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های سطح شادکامی و اضطراب اجتماعی پاسخ دادند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از : مقیاس شادکامی مونش (2000) و مقیاس اضطراب اجتماعی جرابک(1996). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار spss انجام گردید. نتایج یافته ها نشان داد که بین سطح شادکامی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین پس از بررسی ، مشخص شد که سطح شادکامی توان پیش بینی اضطراب اجتماعی را دارد.

ناباروری در سراسر جهان و در همه فرهنگها به عنوان یک تجربه استرس زا و بحرانی تهدید کننده برای ثبات فردی، زناشویی، خانوادگی و اجتماعی شناخته شده است. با پیشرفت علم وتکنولوژی و ابداع IVF دریچه امیدی برای زوجهای نابارور گشوده شده است ولی آنها را به تحمل استرس بیشتر و دوره های درمان طولانیتر وادار کرده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نگرش عشق در زنان بارور و نابارور انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای بود و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنان نابارور و بارور که در سال 1396 به موسسه ناباروری مهر مراجعه کردند. این پژوهش150 زن نابارور مراجعه کننده به موسسه ناباروری مهر و بارور به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و.اطلاعات بر اساس سوالات دموگرافیک و پرسشنامه نگرش های مربوط به عشق هندریک و هندریک(1986) جمع آوری ومورد بررسی و تحلیل قرارگرفته شده است.دراین پژوهش برای آزمون فرضیات و جهت مقایسه دو گروه از تحلیل واریانس تک متغیری(ANOVA) و چند متغیری(MANOVA) استفاده ش وداده های پژوهش، بانرم افزارهای SPSS نسخه شماره 18 تجزیه و تحلیل گردید. پژوهش نشان داد که بین نگرش به عشق در دو گروه تفاوت وجود دارد(01/0>P).