یاسین چناشکی

هدف : هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر مهارت های توجه و تصمیم گیری در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالیADHD بود. روش: این پژوهش از نوع مطالعات تجربی مداخله ای بود که به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای نارسایی توجه بیش فعالی مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش وپرورش شهرستان گنبد بودند که از میان آن ها ۴۸ نفر به عنوان نمونه به صورت در دسترس انتخاب شد و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند و مداخله درمان موسیقیایی در گروه آزمایش به مدت 8 جلسه ۹۰ دقیقه اجرا گردید. برای هر دو گروه قبل و بعد از اجرای مداخلات آزمون توجه روزمره کودکان و تکلیف راهبردهای تصمیم گیری گرفته شد. تجزیه وتحلیل داده ها برحسب روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره صورت گرفت که اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها : یافته های حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان می دهد که موسیقی درمانی بر مهارت توجه اثربخش بود (p< 0/01) همچنین موسیقی و موسیقی درمانی بر مهارت تصمیم گیری مؤثر است ( p< 0/01 ). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که موسیقی درمانی در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی ممکن است باعث بهبود عملکرد توجه و تصمیم گیری گردد لذا به متولیان امر، اعم از مراکز آموزشی خصوصی و عمومی (آموزش وپرورش ) توصیه می گردد جهت بهبود مهارت های توجه و تصمیم گیری دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی از موسیقی درمانی استفاده کنند.