منصوره تجویدی

زمینه و هدف: بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS ) شایع ترین بیماری خود ایمنی مرتبط با التهاب سیستم عصبی مرکزی انسان است که اثرات منفی زیادی بر شاخص های عصبی و کارکردهای اجرایی مغز دارد. یکی از رویکردهای درمانی که برای حل مشکلات مزمن و سختی مانند ام اس طراحی شده، طرحواره درمانی است و هدف این پژوهش بررسی اثر طرحواره درمانی بر شاخص های عصبی بیماران مبتلا به ام اس است . روش پژوهش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود و در قالب طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از کلیه افراد مبتلا به بیماری ام اس در تهران که در پاییز سال 1400 شمسی به یکی از مراکز درمانی شهر تهران مراجعه کرده اند. از میان این جامعه 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگذاری شدند. گروه آزمایش 8 جلسه تحت طرحواره درمانی قرار گرفت و پیش و پس از مداخله هر دو گروه توسط دستگاه الکتروآنسفالوگرافی مورد سنجش شاخص های عصبی قرار گرفتند . یافته ها: نتایج تحلیل واریانس آمیخته نشان داد طرحواره درمانی به طور معناداری شاخص F3 ( F=5.88, P<0.05 )، شاخص F4 ( F=6.44, P<0.05 ) و شاخص CZ را بهبود بخشید ( F=13.04, P<0.001 ). نتیجه گیری: این نتایج حاکی از این است که اصلاح طرحواره های ناسازگار باعث بهبود معنادار شاخص های عصبی بیماران مبتلا به ام اس می گردد.

مقدمه: آموزش اخلاق حرفه ای، مسأله ای ضروری در برنامه درسی پرستاری است. از آنجا که روش های سنتی آموزش نمی توانند در مورد تغییر نگرش و عملکرد افراد به اندازه روش های فعال موثر باشند این پژوهش با هدف تعیین تاثیر و مقایسه دو روش آموزشی فعال ایفای نقش با کاوشگری به شیوه محاکم قضایی در یادداری مفاهیم اخلاق حرفه ای دانشجویان پرستاری انجام شد. روش: در این مطالعه نیمه تجربی 79 دانشجوی پرستاری به روش مرحله ای انتخاب شدند. نیمی از دانشجویان مفاهیم مرتبط با اخلاق حرفه ای را به روش ایفای نقش و نیمی دیگر، به روش کاوشگری به شیوه محاکم قضایی فرا گرفتند. داده ها با استفاده از یک آزمون کتبی، در دو مرحله جمع آوری شد. محتوای آزمون از سناریوهایی در حیطه مفاهیم اخلاق حرفه ای با استفاده از منابع در دسترس طراحی و معتبر شد. داده ها با نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: آزمون تی زوجی اختلاف معنی داری را در میانگین نمرات اخلاق حرفه ای سه ماه بعد آموزش نسبت به چهار هفته بعد از آموزش نشان نداد. در نتایج آزمون تی مستقل، میانگین نمره اخلاق حرفه ای در مورد همکار سه ماه بعد آموزش در دانشجویانی که به شیوه جستجوگری آموزش دیده بودند به طرز معنی داری بالاتر از دانشجویانی بود که به شیوه ایفای نقش آموزش دیده بودند (0/03 p= ). نتیجه گیری: جستجوگری به شیوه محاکم قضایی بیشتر از روش آموزشی ایفای نقش در یادداری بلند مدت مفاهیم اخلاقی حرفه ای دانشجویان پرستاری خصوصا در بخش ارتباط با همکاران موثر بود. اما در کوتاه مدت هر دو روش به یک اندازه موثر بودند.