امیر فلاحی

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین یادگیری خود راهبر با یادگیری الکترونیکی دانشجویان در دوران اپیدمی ویروس کرونا انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور کرمانشاه می باشد که حجم نمونه در این پژوهش 226 نفر بوده و برای گزینش آن ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (2001) و پرسشنامه استاندارد آمادگی یادگیری الکترونیکی واتنیز (2004) بودند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی برای پی بردن به میزان مشارکت گروه های مختلف تحصیلی وزنان و مردان و آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی و تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین یادگیری خود راهبر و یادگیری الکترونیکی رابطه معنی داری وجود دارد. در ادامه نتایج پژوهش نشان داد که میزان یادگیری خود راهبر در میان گروه زنان و مردان و همچنین در گروه های مختلف تحصیلی جامعه ی ما تفاوت معنی داری ندارد.

هدف این پژوهش بررسی رابطه ی بین تعلق خاطر کاری با رفتار نوآورانه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان نورآباد لرستان در سال تحصیلی 98-97 می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان در سال 98-97 که تعداد آن ها 596 نفر است تشکیل می دهند، با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی تصادفی ساده تعداد 234 نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رفتار نوآورانه کانتر (1988) و تعلق خاطر کاری شافلی (۲۰۰۳) استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده های تحقیق از آزمون های مقایسه میانگین، تحلیل واریانس و رگرسیون در نرم افزارهای SPSS 22 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای تعلق خاطر کاری با رفتار نوآورانه رابطه معنی داری وجود دارد. تحلیل نتایج نشان داد که میزان تأثیر این متغیر بر رفتار نوآورانه در بین زنان و مردان و گروه های مختلف سطح تحصیلات تا حد زیادی یکسان است.