فریبا اخوتی

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تفکر مثبت در ارتقای شادکامی و تاب آوری نوجوانان بی سرپرست، انجام گرفت. این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها از نوع طرح های شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش کلیه نوجوانان دختر بی سرپرست بهزیستی استان البرز بودند که نمونه ای به حجم 40 نفر از این جامعه به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شد و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. اعضای هر دو گروه پرسشنامه شادکامی آکسفورد (1989) و تاب آوری کانر- دیویدسون (2003) را قبل از اجرای عمل آزمایشی تکمیل کردند. سپس، هشت جلسه 45 دقیقه ای مداخله آموزشی تفکر مثبت برای گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. سپس هر دو گروه مجددا ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های تفکر مثبت به صورت معناداری موجب ارتقای میزان شادکامی و تاب آوری نوجوانان دختر بی سرپرست می شود. به نظر می رسد که آموزش مهارت های تفکر مثبت می تواند به طور موفقیّت آمیزی برای توانمند سازی نوجوانان بی سرپرست دختر مورد استفاده قرار گیرد.