مینا قائدی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سلامت روان دانشجویان روانشناسی دانشگاه تهران بر اساس سرمایه های روانشناختی صورت گرفت. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان روانشناسی دانشگاه تهران در سال 1398 بودند که از این میان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 270 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. جمع آوری داده ها بر اساس دو پرسشنامه استاندارد سلامت روان گلدبرگ (1972) و سرمایه روانشناختی مک گی (2011) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای هر دو پرسشنامه بالای 0.7 به دست آمد. همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه ها به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه روانشناختی با سلامت روان در سطح 5 درصد رابطه معنادار دارند. این پژوهش به طور کلی دانشجویان را دارای سلامت روان مناسبی نشان داد و یافته ها گویای آن بودند که با افزایش سرمایه روانشناختی دانشجویان می توان سلامت روان آنها را ارتقا داد.