مریم اوجاقی

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر آموزش به روش واقعیت افزوده بر خودکارآمدی و انگیزه ی تحصیلی دانش آموزان شهرستان قدس استان تهران بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان قدس تهران بود. حجم نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، از بین مدارس شهرستان قدس، دبستان دخترانه کوثر انتخاب شد که 423 دانش آموز دارد و از بین پایه های اول تا ششم دبستان کوثر، پایه سوم به دلیل اینکه برای اولین بار با دسته بندی حیوانات و مهره داران آشنا می شوند، انتخاب شد، که 60 دانش آموز دارد و از بین این تعداد دانش آموز، دانش آموزانی که دارای معدل خیلی خوب، رده سنی 9 تا 10 سال و نمره انضباط خیلی خوب(توصیفی) بودند انتخاب شدند، که به طور کلی نمونه آماری 42 دانش آموز انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های انگیزش تحصیلی والرند (1392) و خودکارآمدی شر وهمکاران (1982) به ترتیب دارای 28 و 17 گویه بود که روایی پرسشنامه های مذکور در پژوهش های مختلف مورد بررسی و تائید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها هم به ترتیب 73/0 و 76/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و تحلیل واریانس و تحلیل کواریانس چند متغیره (مانووا) استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش به روش واقعیت افزوده بر خودکارآمدی، انگیزه درونی برای دانستن، انگیزه درونی برای انجام کار، انگیزه درونی برای تحریک، تنظیم همانندسازی، تنظیم درون فکنی شده و تنطیم بیرونی تاثیر مثبت و بر بی انگیزگی دانش آموزان تاثیر منفی دارد. (p<0/05).