مریم هدایتی

شناخت متغیرهای تأثیرگذار بر پدیدایی نشانه های اضطرابی از نظر بالینی اهمیت ویژه دارد. آگاهی از نحوه عملکرد این متغیرها درحوزه پیشگیری و درمان اختلال های روان شناختی، بسیار مهم و مؤثر است. این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه ای مشکلات بین شخصی در رابطه بین آسیب های دلبستگی و نشانه های اضطرابی انجام شد. از 379 شرکت کننده در پژوهش (181 دختر، 198 پسر) خواسته شد که سیاهه دلبستگی بزرگسال (AAI؛ بشارت، 1392، 2011)، سیاهه مشکلات بین شخصی (IIP؛ هرویتز، روزنبرگ، بایر، اورنو و ویلاسنور، 1988) و مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی (DASS؛ لاویباند و لاویباند، 1995) را تکمیل کنند. نتایج نشان دادند مدل فرضی پژوهش با داده های مشاهده شده، برازش مطلوب دارد. همبستگی بین آسیب های دلبستگی، مشکلات بین شخصی و نشانه های اضطرابی مثبت و معنادار بود و نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان دهنده تأثیرگذاری آسیب های دلبستگی بر پدیدایی نشانه های اضطراب از طریق مشکلات بین شخصی بود. براساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت رابطه بین سبک های دلبستگی ناایمن و نشانه های اضطرابی یک رابطه خطی ساده نیست. سبک های دلبستگی ناایمن تا حدودی از طریق مشکلات بین شخصی نشانه های اضطرابی را تحت تأثیر قرار می دهند. توجه به این مشکلات به منظور پیشگیری از اختلال های اضطرابی و ارتقای سطح سلامت روانی جامعه اهمیت دارد.