محمدحسین احمدپور شمس آباد

پیشرفت سریع تکنولوژی اطلاعات و رقابت جهانی منجر به عقب ماندگی سیستم های حسابداری مدیریت سنتی در تهیه اطلاعات مفید جهت تصمیم گیری مدیریت، در مقایسه با سایر پیشرفت های تکنولوژیکی شده است. سیستم هزینه یابی برمبنای فعالیت ابزاری است جهت کمک به مدیریت سازمان ها تا تصویر درستی از بهای تمام شده کالاها و خدمات مختلف خود داشته باشند و چارچوبی است که بدان وسیله تصمیم گیری های مدیریتی و ارزیابی عملکرد سازمانی بهبود می یابد. مدیران با به کارگیری حسابداری مدیریت برمبنای فعالیت، بهتر قادر خواهند بود فعالیت های سودآور را از فعالیت های با سودآوری کمتر و یا حتی زیان ده تشخیص دهند؛ به عبارت دیگر، سیستم مدل هزینه یابی برمبنای فعالیت ابزاری را در اختیار مدیران قرار می دهد که آن ها را در امر تخصیص منابع به فعالیت هایی که سودآورند یاری نموده و برای حذف فعالیت هایی که زیان ده می باشند راهنمایی های لازم را به عمل می آورد. بر همین اساس هدف این پژوهش ارائه محدودیت های سیستم هزینه یابی سنتی بود که در ادامه بررسی مقایسه ای بین دو سیستم هزینه یابی سنتی و فعالیت گرا انجام شد.