حسین سلیمان پور مقدم

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شفقت ورزی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) بر بهزیستی روانشناختی انجام شد. و از جایی که از جمله دغدغه های متخصصان آموزشی هر جامعه ای، بررسی مشکلات عاطفی، روانی و رفتاری دانش آموزان از طرفی و ارتقاء سطح بهداشت روانی آنان از طرفی دیگر می باشد، به نظر می رسد این دو روش می توانند در این راستا به افزایش بهزیستی روانشناختی دانش آموزان کمک نمایند. این مطالعه، یک پژوهش تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون باپیگیری و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، دانش آموزان پسر پایه یازدهم در ناحیه چهار آموزش و پرورش شهر مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰1 - ۱۴۰0 بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای، از مدارسی که دارای حداقل چهار پایه یازدهم بودند یک مدرسه به شیوه تصادفی انتخاب و سپس سه کلاس به شیوه تصادفی انتخاب و به صورت قرعه کشی در سه گروه جایگزین شدند. گروه های آزمایش در ۸ جلسه 90 دقیقه ای به تفکیک با روش های شفقت ورزی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) آموزش دیدند و گروه کنترل،آموزشی دریافت نکرد. ابزار پژوهش، مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف ( فتحی آشتیانی و همکاران، ۱۳۹۵) بود. داده ها در نرم افزار spss25 با روش های تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر عاملی تک متغیّره و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شدند. نتایج حاکی از اثربخشی هر دو روش شفقت و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) در افزایش بهزیستی روانشناختی بود (001/0 <P ). همچنین بین دو روش آموزشی در افزایش بهزیستی روانشناختی تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0 <P ). با توجه به یافته های پژوهش حاضر، برای افزایش بهزیستی روانشناختی دانش آموزان می توان از روش های شفقت ورزی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) استفاده نمود.