رستم قالبی حاجیوند

پژوهش حاضر به منظور تعیین سبک های شوخ طبعی و رابطه آن با سلامت عمومی دانشجویان انجام شده است. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی است 370 دانشجوبه شیوه نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب و با استفاده از پرسشنامه سبک های شوخ طبعی و پرسشنامه سلامت عمومی مورد آزمون قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادها از روش همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که سبک های شوخ طبعی با سلامت عمومی رابطه دارد و سبک های شوخ طبعی دانشجویان دختر با پسر متفاوت دارد. همچنین رابطه شوخ طبعی مثبت با سلامت عمومی مثبت و شوخ طبعی خود کاهنده و شوخ طبعی پرخاشگرانه با سلامت عمومی منفی است. نتیجه گیری: افرادی که از شوخ طبعی خودکاهنده و شوخ طبعی پرخاشگرانه در روابط میان فردی استفاده می کنند. از سلامت عمومی خوبی برخوردار نیستند. نوع شوخی های دانشجویان دختر بیشتر از نوع پرخاشگرانه است. بنابراین جنس بر سبک شوخ طبعی تاثیر گذار است.