لیلی خادمی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع مصرف غیرپزشکی متیل فنیدیت (ریتالین) در دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تهران و بررسی نگرش آنها نسبت به مصرف این دارو بود. روش: 240 دستیار (88 زن) از رشته های بالینی، به روش نمونه گیری در دسترس، از میان دستیاران بیمارستان های رسول اکرم (ص) و فیروزگر در پژوهش شرکت کردند. برای گردآوری داده ها آزمون غربالگری درگیری با الکل، سیگار و مواد (ASSIST) و پرسش نامه پژوهشگر ساخته برای بررسی نگرش دستیاران به مصرف ریتالین استفاده شد. داده ها با روش های آمار توصیفی و مجذور کای تحلیل شدند. یافته ها: فراوانی مصرف متیل فنیدیت در طول عمر، سال گذشته و ماه گذشته به ترتیب 48، 23 و 6/6 درصد و میزان مصرف در مردان بالاتر از زنان بود (01/0>p، 16/13=2). دلیل اصلی مصرف متیل فنیدیت شرکت در امتحان دستیاری بیان شد. نزدیک 20 درصد آزمودنی ها نسبت به مصرف غیرپزشکی متیل فنیدیت نگرش مثبت و نزدیک 40 درصد آنها نگرشی منفی داشتند. نتیجه گیری: مصرف غیرپزشکی متیل فنیدیت در میان دستیاران رشته های مختلف بالاست و بسیاری از آنها نسبت به مصرف غیرپزشکی آن نگرش منفی ندارند.