تأثیر شن بازی درمانی بر کاهش نشانه های تکانشگری و نارسایی توجه در کودکان پسر مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
زمینه و هدف: اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی یکی از رایج ترین اختلال های دوره کودکی است که مشکلات فراوانی را برای کودک و خانواده او ایجاد می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شن بازی بر کاهش نشانه های تکانش گری و نارسایی توجه در کودکان پسر مبتلابه اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی انجام شد. روش : پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بو د. جامعه آماری پژوهش تمامی کودکان پسر 7-5 ساله مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی در مهد کودک های شهر کرمانشاه در سال 1395 بود که تعداد 20 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و گواه (10 نفر) جای دهی شدند. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس نارسایی توجه- فزون کنشی اسپیرافکین و گادو (1984) و مجموعه نشانه های چهارمین راهنمای آماری و تشخیصی اختلال های روانی (انجمن روان پزشکی آمریکا، 2000) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد تکنیک شن بازی بر کاهش نشانه های نارسایی توجه و تکانش گری در گروه آزمایش مؤثر بود (001/0 P< ). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که استفاده از تکنیک شن بازی با تقویت قشر پریفرونتال کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی بر کاهش نشانه های اختلال مؤثر است؛ در نتیجه این شیوه می تواند به عنوان یک شیوه تکمیلی در کنار درمان های اصلی این اختلال به کار رود.