سمیه محترمی

زمینه و هدف: امروزه اختلال های اضطرابی در بین کودکان بسیار شایع است و باعث کاهش کیفیت زندگی در آنها شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش بازتوانی شناختی بر بهبود نشانه های اضطراب در کودکان است. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال اضطراب 8 تا 12 ساله دبستانی بود که در سال تحصیلی 96-1395 در مقطع تحصیلی دوم تا ششم در شهر شیراز مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها 30 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (1988) و نرم افزار اسمارت درایور پلاس (انستیتو آموزش مغز، 2017) به عنوان ابزار بازتوانی شناختی بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بازتوانی شناختی به طور معناداری باعث کاهش نمره کل اضطراب، اضطراب جدایی و اضطراب عمومی شد (01/0 ≥ P ) اما تفاوت معناداری در میزان ترس از فضای باز، ترس از آسیب فیزیکی، ترس اجتماعی و وسواس- بی اختیاری مشاهده نشد. نتیجه گیری: به طورکلی نتایج نشان داد بازتوانی شناختی باعث بهبود و ارتقاء مهارت های شناختی کودکان شده و در نتیجه بر کاهش اختلال های اضطرابی تأثیر می گذارد.