حمید باباخانی پور

زمینه و هدف : پژوهش حاضر با هدف مقایسه عملکرد خانوادگی و رضایت والدین نوجوانان اقدام کننده به خودکشی با غیر اقدام کنندگان در زندگی مشترک صورت گرفت. مواد و روش ها: نمونه های مطالعه شامل 100 نفر نوجوان (50 نوجوان اقدام کننده به خودکشی و 50 نفر غیر اقدام کننده) بود که به ترتیب به روش نمونه گیری در دسترس و خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. گروه غیر اقدام کننده از نظر ویژگی های جمعیت شناختی با گروه اقدام کننده همگن سا زی شدند. ابزارهای پژوهش شامل نسخه ایرانی مقیاس عملکرد خانواده McMaster (Family assessment device یا FAD) و پرسش نامه رضایت زناشویی ENRICH بود که پایایی آن ها به ترتیب 93/0 و 92/0 محاسبه گردید. مقیاس FAD را نوجوانان و پرسش نامه ENRICH را مادران آن ها تکمیل کردند. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمون های Independent t، ضریب همبستگی Pearson و Logistic regression مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تفاوت معنی داری بین عملکرد خانوادگی و رضایت زناشویی والدین و ابعاد آن در دو گروه وجود داشت (05/0 > P). همچنین، بین این متغیرها همبستگی مثبت و معنی داری مشاهده شد. عملکرد خانوادگی و رضایت زناشویی می تواند پیش بینی کننده رفتار خودکشی در نوجوانان باشد. در این میان، بعد نقش ها در عملکرد خانواده و حیطه مسایل شخصی، مدیریت مالی و ازدواج و فرزندان (فرزندپروری)، متغیرهای پیش بین بهتری برای اقدام به خودکشی در نوجوانان بود. نتیجه گیری: رضایت زناشویی والدین و عملکرد خانواده در رفتار خودکشی نوجوانان تأثیر دارد و این مهم بیانگر اهمیت درمان های سیستمی و ارایه خانواده درمانی و زوج درمانی در طرح های درمانی نوجوانان اقدام کننده به خودکشی می باشد.