میثم البخاتی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش میانجی اعتمادبه نفس ورزشی  در رابطه هوش معنوی و خودسودمندی ورزشی کاراته کاهای استان لرستان بود. پژوهش از نوع تحقیقات همبستگى است. جامعه آمارى پژوهش کلیه کاراته کاهای استان لرستان در سال 1394 بودند. برای گزینش نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، با توجه به جدول کرجسی و مورگان، 357 نفر از بین 5000 کاراته کار انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه هوش معنوی عبداله زاده (1388)، اعتمادبه نفس ورزشی ویلی و نایت (2002) و خودسودمندی ورزشی کرل و همکاران (2007)، استفاده شد. روایى (محتوا، همگرا و واگرا)  و پایایى (بار عاملى، ضریب پایایى مرکب، ضریب آلفاى کرونباخ) پرسشنامه ها حاکى از آن بود که ابزارهاى اندازه گیری از روایى و پایایى خوبى برخوردارند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها توسط نرم افزار SMART-PLS و با استفاده از آماره آزمون t و ضرایب  مسیر  (β)  نشان داد که هوش معنوی بر اعتمادبه نفس ورزشی و خودسودمندی ورزشی کاراته کاران استان لرستان، تأثیر قوی و معناداری دارد و اعتمادبه نفس ورزشی مى تواند نقش میانجى گرى را در رابطه بین هوش معنوی و خودسودمندی ورزشی ایفا کند. در نهایت می توان گفت که خودسودمندی ورزشی را می توان با هوش معنوی و اعتمادبه نفس ورزشی بالا ارتقا داد.