حبیب غلام شاه زری

افزایش رقابت پذیری در بخش آموزش عالی باعث بروز تفاوت های عمیق در بین مؤسسات آموزشی گردیده، در این زمینه بحث های اساسی مطرح است که هرکدام درزمینه ی به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در دانشگاه ها نقش مهمی ایفا می کنند ازجمله می توان به کیفیت آموزش، اثربخشی، هزینه، ارائه خدمات چندگانه اشاره نمود. هدف این پژوهش بررسی میزان تأثیرگذاری فناوری اطلاعات و ارتباطات بر شاخص های کیفی در آموزش عالی ایران است. روش تحقیق ازنظر جمع آوری اطلاعات میدانی پیمایشی، ازنظر هدف کاربردی و ماهیت آن توصیفی است. جامعه آماری دانشجویان و اساتید دانشگاه های شهرستان بوشهر بود که نمونه آماری به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام گردید و تعداد 602 نفر انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن با مطالعه منابع واخذ نظرات استادان با تجربه وصاحب نظر دربحث آموزش بدست آمد و پایایی 89/.= که از طیق آزمون آلفای کرانباخ محاسبه گردید. نتایج تحقیق که بر اساس آزمون های تی تک نمونه ای ، تحلیل واریانس، و تحلیل عاملی بود نشان داد که تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر متغیر برنامه ریزی و ارزشیابی آموزشی بیشتر از سایر متغیرهای کیفیت است همچنین با احتساب متغیر سمت پاسخ دهندگان ،دانشجویان میانگین بالاتری به تاثیر فناوری اطلاعات در بهبود برنامه ریزی وارزشیابی دوره ها نسبت به اساتید دادند.