سیده مونا ابراهیمیان شیاده

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش متغیرهای سبک شناختی، نارساکنش وری شناختی و عواطف منفی در تعلل ورزی در دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان سال سوم مشغول به تحصیل در دوره متوسطه دوم شهر تهران، در سال تحصیلی 94-95 بودند. 135دانش آموز دوره سوم مقطع متوسطه از شهر تهران با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. پس از کنار گذاشتن پرسشنامه های ناقص در نهایت 115 پرسشنامه تجزیه و تحلیل شد. ابزار های پژوهشی شامل پرسشنامه توانایی های شناختی (نجاتی، 1392)، پرسشنامه عاطفه ی مثبت و منفی واتسون و تلگن(1988)، و پرسشنامه سبک شناختی  (کلب، 1982) و پرسشنامه تعلل ورزی (سولومون و راث بلوم،1984) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون همزمان تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که سبک آزمایشگری فعال، توانایی شناختی و عواطف منفی پیش بینی کننده های معنادار تعلل ورزی هستند. همچنین نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که عواطف منفی و توانایی شناخی به ترتیب نقش منفی و مثبت معناداری در پیش بینی تعلل ورزی دارند و در مجموع 63 % از واریانس تعلل ورزی را تبیین می کنند.