سمیرا روزبیانی

با توجه به تاثیر مثبت اندیشی بر جوانب مختلف زندگی افراد، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبکهای دلبستگی و سبکهای مقابله با استرس در پیش بینی مثبت نگری دانشجویان بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اراک بودند که از بین آنها 160 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات موجود بوسیله آزمون دلبستگی بزرگسال کولینز و رید ( RASS )، آزمون مقابله با موقعیت استرس زا اندلر و پارکر ( CISS )، و پرسش نامه مقیاس حالت عاطفی مثبت و منفی ( PANAS ) مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور آزمون فرضیه ها، از آزمون های آماری همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شده است. همچنین، تجزیه و تحلیل دادهای پژوهش حاضر با نرم افزار SPSS-16 صورت گرفت. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن و سبک مقابله ای مسئله مدار با مثبت نگری همبستگی مثبت و بین سبک دلبستگی ناایمن و سبک مقابله ای اجتنابی و هیجان مدار با مثبت نگری همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که سبک دلبستگی ایمن 27 درصد و سبک مقابله ای مسئله مدار 37 درصد از مثبت نگری دانشجویان را پیش بینی می کند. براساس یافته های پژوهش حاضر می توان گفت که سبک دلبستگی و سبک مقابله ای عامل مهمی در پیش بینی مثبت نگری دانشجویان هستند و توجه به نقش تجارب اولیه کودکی و مهارتهای حل مساله در برنامه های آموزشی ضروری است.