سیده اکرم مرتضوی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه تأثیر بازی درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و ترکیب آن با آموزش مادران بر اضطراب، عزت نفس و خودکارآمدی کودکان دبستانی انجام شد. روش: پژوهش از یک طرح آزمایشی با چارچوب پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل همراه با دوره پیگیری بهره می برد. از بین کودکان مضطرب کلاس چهارم و پنجم شهر فارسان، نمونه ای  45 نفره به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل 15 نفره تقسیم شدند. گروه آزمایشی اول 8 جلسه مداخله بازی درمانی مبتنی بر اکت و گروه دوم بازی درمانی مبتنی بر اکت همراه با آموزش مادران را دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله ای جز جلسات همدلانه دریافت نکردند. آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به پرسشنامه مقیاس اضطراب اسپنس، خودکارآمدی کودکان و نوجوانان موریس و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت  پاسخ دادند.  داده ها با روش مانووا با اندازه های مکرر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بازی درمانی مبتنی بر اکت بطور معنادار موجب افزایش عزت نفس و خودکارآمدی کودکان دبستانی می شود،  اما بر اضطراب آنان تأثیری نداشته است. دخرمان ترکیبی بطور معناداری به کاهش اضطراب و افزایش عزت نفس و خودکارآمدی کودکان انجامیده است. نتیجه گیری: اگرچه هر دو نوع درمان آثار مثبتی بر متغیرهای مورد مطالعه داشته اند اما درمان ترکیبی روش مداخله مؤثرتری بود.