سیده سمیه سمایی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید و استقامتی تداومی بر بیان ژن های آدیپونکتین و TNF-α در رت های مبتلا به دیابت نوع دو بود. 24 سر رت نژاد ویستار (وزن 10±160 گرم) پس از هفت ماه رژیم غذایی پرچرب و حاوی فروکتوز به سه گروه کنترل، تمرین تناوبی شدید و استقامتی تداومی تقسیم شدند و گروه های تمرین به مدت هشت هفته/ پنج روز هفته پروتکل تمرینی را اجرا کردند. بیان ژن آدیپونکتین و TNF-α از بافت چربی احشایی همچنین گلوکز و انسولین از پلاسما اندازه گیری و شاخص مقاومت به انسولین محاسبه شد. تحلیل داده ها با از آزمون ANOVA و همبستگی پیرسون انجام گرفت. هر دو مدل تمرینی سبب افزایش معنادار بیان آدیپونکتین شد (016/0=P)، اما بین دو گروه تمرینی اختلاف معناداری نبود (932/0P=)، بیان ژن TNF-α در گروه های تمرینی کاهش یافت که در گروه تناوبی بارزتر بود (001/0=P). بین کاهش مقاومت به انسولین و کاهش بیان ژن TNF-α (09/0r=، 001/0P