انسیه زواره

در این پژوهش به مطالعة روابط درون خانواده ازمنظر روابط میان سه نسل کهن سال، میان سال و جوان پرداخته شده است تا روشن شود که این روابط تابع چه گفتمان هایی است و آیا این گفتمان ها به هم نزدیک اند یا نشانة مشهودی از فاصله میان این سه نسل دیده می شود. روش محقق بهره گیری از رهیافت کیفی، مبتنی بر تحلیل موقعیت گفتمانی، با تأکید بر مصاحبه های روایی، و درنهایت کشف نظریة زمینه ای گفتمانی بوده است. به این منظور، 30 نفر از شهروندان تهرانی به شیوة هدفمند و چندگانه انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که روابط میان سه نسل در خانوادة ایرانی هم گراست و درعین تفاوت گفتمان نوگرایی سنت پیشة نسل اول، نوگرایی محافظه کارانة نسل دوم، و نوگرایی پیش روِ نسل سوم، هرسه در گفتمانی به هم نزدیک می شوند که گفتمان نوگرایی است و برآیند آن نظریة زمینه ای گفتمان هم گرایی نسلی نوخواهانه در خانوادة ایرانی است و خانواده درعین تفاوت ها، در مسیر تهدید نسلی قرار ندارد و همچنان خانواده موضوع دارای اهمیت و اولویت نسل هاست.