سیروس بابایی سیاهکلرودی

هدف:این مطالعه بر آن بود که رابطه بین دلبستگی معنوی را با سلامت روانی در بین دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه تهران اندازه گیری کند. روش:حجم نمونه این مطالعه را 412 نفر از دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه تهران(237 نفر زن و 175 نفر مرد) تشکیل می دهد که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای تحقق اهداف پژوهش، از پرسشنامه استفاده شد. یافته ها:بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل فرضیه پژوهش، میزان ضریب همبستگی بین متغیّر دلبستگی به خدا و سلامت روان 0.166-=r به دست آمد که همبستگی منفی را بین این دو متغیّر نشان می دهد. نتیجه گیری:بین دو متغیّر پژوهش رابطه معکوس وجود دارد؛ یعنی با افزایش دلبستگی به خدا، شاهد کاهش مؤلفه های سلامت روان(علائم بدنی، اضطراب و بی خوابی، نارساکنش وری اجتماعی و افسردگی) هستیم. در بررسی سایر فرضیه ها مشخص شد که همبستگی بین دلبستگی به خدا و مؤلفه های سلامت روان در بین دانشجویان دختر در همه رابطه ها معنادار و معکوس است که نشان می دهد کاهش در متغیّر دلبستگی به خدا، با افزایش در مؤلفه های سلامت روان همراه است؛ این رابطه در بین دانشجویان پسر معنادار نیست.

کارآفرینی سازمانی مسئله ای است که طی چند سال اخیر تأکید فراوانی بر آن شده است. محققان، رابطه کارآفرینی سازمانی با عواملی مانند ساختار و تکنولوژی را سنجیده اند؛ اما در این بین، بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و کارآفرینی سازمانی نادیده گرفته شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و شناسایی روابط معنادار بین ابعاد فرهنگ سازمانی و کارآفرینی سازمانی است که روی جامعه آماری مد نظر، یعنی کارکنان دانشکده های دانشگاه تهران، اجرا شده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی به شمار می رود و از حیث گردآوری داده ها از نوع توصیفی همبستگی است. برای این تحقیق پرسشنامه ای حاوی 25 سؤال اصلی و چهار سؤال فرعی طراحی شد و در اختیار نمونه آماری قرار گرفت. نتایج به دست آمده از 285 پرسشنامه گردآوری شده نشان داد، بین ابعاد شناسایی شده فرهنگ سازمان و کارآفرینی سازمانی، رابطه معناداری وجود دارد.